Tequila, de vlaggenschip van Mexico
Tequila, een emblematische drank uit Mexico, heeft over de hele wereld een sterke reputatie opgebouwd. In de loop der jaren heeft het aan kwaliteit gewonnen en is het een must-have geworden in de mixologie. Leer alles over deze traditionele alcohol, die veel complexer is dan hij lijkt.
De geschiedenis van tequila
De oorsprong gaat ver terug, tot de precolumbiaanse tijd in Mexico. Tequila zoals wij het kennen bestond nog niet, maar de lokale bevolking maakte al alcoholische dranken van de agaveplant. Het duurde echter tot de 16e eeuw en de komst van de Spaanse veroveraars voordat de kunst van het distilleren werd ontdekt.
Daarna evolueerde het aanzienlijk, tot 1758, toen de eerste vergunning voor het distilleren van tequila werd verleend aan José Antonio de Cuervo. Daarna richtte hij een distilleerderij op in zijn naam, die zou uitgroeien tot een toonaangevend merk in deze categorie. Anderen volgden en deze alcohol werd al snel erg populair in het land. Oorspronkelijk was het een nationale drank, maar sindsdien is het de grens overgestoken om over de hele wereld gedronken te worden.
Maar haar reis is niet zonder valkuilen geweest. Hoewel het het hoofdingrediënt is in de Margarita, een van de grote klassieke cocktails, heeft het moeite gehad om zijn stempel te drukken op premium gedistilleerde dranken. Lange tijd beschouwden consumenten het als een shooter, de beroemde teq paf, zonder echt geïnteresseerd te zijn in de diversiteit aan smaken erachter. Maar geleidelijk aan breidde de industrie zich uit, het aantal merken vermenigvuldigde en tequila werd complexer. Vandaag de dag is zijn reputatie gevestigd, niet in de laatste plaats dankzij het werk van toegewijde distilleerders die vastbesloten zijn om de volle omvang van zijn talenten te laten zien. Het kan worden gedronken in cocktails of op zichzelf om te genieten van de authentieke smaak.
Hoe is het ontwikkeld?
En om het te verkrijgen, moet je een nauwgezet proces volgen met behulp van een plant: Weber blauwe agave. Deze specifieke agavevariëteit, met zijn kenmerkende blauwgroene kleur, wordt voornamelijk geteeld in de staat Jalisco in Mexico. De velden worden “agavera” genoemd en kunnen pas na 7 tot 10 jaar worden geoogst. Tequila vereist geduld. De bladeren worden afgesneden zodat alleen de piña overblijft, het hart van de agave, dat in stukken wordt gesneden om te koken. Dit maakt het makkelijker om het sap eruit te halen als ze eenmaal geplet zijn.
Dit sap, bekend als “aquamiel”, is de basis van het fermentatieproces. Er wordt gist toegevoegd om de suikers om te zetten in alcohol voordat de resulterende vloeistof wordt gedistilleerd. Traditioneel wordt dubbele distillatie gebruikt, maar sommige producenten gaan nog een stapje verder en distilleren driedubbel. De distillaten kunnen dan rijpen in vaten voordat ze worden gemengd en gebotteld.
Om tequila te mogen heten, moet het gemaakt zijn van ten minste 51% agave, terwijl de rest afkomstig is van andere bronnen zoals water, suikers en andere toegestane toevoegingen. De hoogste kwaliteit tequila’s zijn echter over het algemeen gemaakt van 100% agave.
De verschillende soorten tequila
Er zijn vier categorieën tequila, afhankelijk van het productieproces:
- Tequila Blanco : deze is niet gerijpt en wordt vaak kort na de distillatie gebotteld. Ook bekend als zilver of plata, roept het de natuurlijke aroma’s van agave op. Vol frisheid en ideaal voor cocktails.
- Tequila Reposado: twee maanden tot een jaar gerijpt in eikenhouten vaten. Achter de lichtgouden kleur gaan de karakteristieke vanilletonen van het hout schuil.
- Tequila Añejo: één tot drie jaar gerijpt in eikenhouten vaten. Iets donkerder dan Reposado, maar ook rijker. Karamel ontmoet chocolade en gedroogd fruit.
- Tequila Extra Añejo : ongetwijfeld de meest complexe, deze wordt meer dan drie jaar in eikenhouten vaten gerijpt. Bij het proeven doet het soms denken aan bepaalde whisky’s.
Tequila en Mezcal, wat zijn de verschillen?
De andere symbolische drank van Mexico deelt de agave als uitgangspunt met tequila. Er zijn echter een paar belangrijke punten om ze van elkaar te onderscheiden. Mezcal kan worden gemaakt van verschillende agavesoorten, waarvan espadín de meest voorkomende is. Vanwege de meer vertrouwelijke productie wordt het ook gemaakt met behulp van meer traditionele methoden. Agaves worden gekookt in kuilen die in de grond zijn gegraven, waardoor ze hun karakteristieke rokerige smaak krijgen. Bij het proeven valt hij op door zijn vollere body en zijn palet van fruitige en aardse toetsen.
